Söylemlerimizde haklı olsak da, manipüle edilmiş, eşit ve demokratik olmayan koşullardaki yarışta bir kez daha kaybettik! Otoriter bir anlayışın tek vuruşta düşmediğini bir kez daha gördük. Gerçek bu!
Muharrem İnce’nin muhteşem çıkışı “AKP de Erdoğan da yenilebilir” duygusunu güçlendirmiş olsa da, sonuçlara bakıldığında bu güç sosyolojik başka bir gerçeklik olarak karşıtını güçlendirdi!
Seçim sonuçlarında yenilginin ekranlara yansımaya başlamasından sonra ortaya çıkan kriz ortamında ise Muharrem İnce de, Kemal Kılıçdaroğlu da doğru sınav veremediler. Muharrem İnce milyonlarca insanda yakaladığı liderlik heyecanını, umudu ve güveni seçim akşamı ekrana çıkmayarak erozyona uğrattı, krizi yönetemedi. (Bülent Tezcan ve MYK üyeleri krizi yönetmek bir yana yaptıkları açıklamalarla krizi büyüttüler.) 40 yıl sonra yüzde 30’luk psikolojik sınırı aşan ve CHP’nin fiili lideri olan Muharrem İnce, bugün yerine dün akşam ekranlara çıksaydı ve “kök salmış kötülüğe karşı mücadelemiz ve yürüyüşümüz devam edecek” deseydi, yüreklere su serper, çaresizlikle bütünleşen umutsuzluğu bu kadar büyütmezdi!