Sabah Gazetesi’nde belli ki “tesadüf” olmayan bir yazı üzerinden başlayan tartışmaya, Adalet Bakanı Abdülhamit Gül’ün “aynı maklubeye kaşık sallama” çıkışı ile bir kez daha gündeme “Paralel Devlet Yapılanması” tartışması oturdu…
Arkasından Balyoz mağdurlarından emekli Albay Hakim Ahmet Zeki Üçok “yargıda halen 2221 FETÖ’cü ya da FETÖ sempatizanı var” dedi ve tartışmayı derinleştirdi…
Temmuz ayında FETÖ ile bağlantılı iddiasıyla yargıdan 9 hakim-savcının ihraç edildiği, hemen hemen her gün yeni bir “FETÖ operasyonunu” duyduğumuz bir ortamda bu gelişmeleri yalnızca “AKP içi bir hesaplaşma” olarak düşünmek gerçekçi olmaz. Bu tartışmanın iktidardaki kavgayı büyüteceği, AKP’deki çözülmeyi hızlandıracağı kesin ancak bu konuda asıl tartışılması gereken en önemli başlığı, cemaatlerin, tarikatların devletle olan ilişkileri ve laiklik mesesidir…
CEMAATLER ARASINDA POLİTİK FARK NE?
Garip bir biçimde neredeyse “herkes” laiklik gibi hayati bir gerçeği “pas” geçiyor, gündeme getirmekten açıkça kaçıyor…
Devlet, adına bazen tarikat, bazen cemaat, bazen de vakıf denilen dini örgütlenmelerle o kadar iç içe geçmiş ki, darbe girişiminden bu yana üç yıldır süren FETÖ operasyonu bir türlü bitmiyor…
Üç yılın sonunda, 200 bine yakın gözaltı, tutuklama, ihraca rağmen FETÖ’nün “siyasi ayağı” halen ortaya çıkmadı!
AKP’lilerin kendi telaffuz ettikleri ve zengin FETÖ’cüleri koruma altına aldığı iddia edilen “FETÖ borsası” da ortaya çıkmadı!
Böyle bir ortamda yargıda yeni bir paralel örgütlenme sürpriz olmaz, çünkü, orta yerde bir kriter yok… Kimin eli kimin cebinde belirsiz…
Fettullah Gülen ile Adnan Oktar arasında ya da Menzir Tarikatı arasında veya Nurettin Yıldız “Hocaefendi” arasında veya Fesli Kadir Mısırlıoğlu arasında veya Cüppeli Ahmet Hoca arasında ne fark var?
Saydığım, sayamadığın onlarca tarikat, yüzlerce tarikat kolu arasında hangi politik fark var?
Hatta ve hatta kamunun olanaklarıyla son yıllarda devasa bir kuruma dönüşen Diyanet İşleri Başkanlığı’nın bunlardan farkı nedir?
Bunların siyasi tercihleri birbirlerinden çok mu farklı?
Dini yorumları birbirlerinden çok mu farklı?
Bunların hepsinin birbirleriyle siyasi akraba oluşları, seçimlerde ağırlıklı olarak aynı partiyi veya benzer partileri tercih etmeleri tesadüf mü?
Hepsinin teker teker devletin kurumlarına nüfuz etme çabaları da mı tesadüf?
Bunların hepsi “Hocaefendi” değil mi?
Fettullah Gülen’in darbeci olması bu sorulardaki ana gerçekliği ortadan kaldırır mı?
1950’lerden bu yana “Yeşil Kuşak” projesiyle başlayan, 12 Eylül 1980 darbesiyle zirve yapan süreçten sonra, tarikatlar, cemaatler 2002’den bu yana AKP iktidarıyla devlete tam anlamıyla nüfuz etmediler mi?
KERAMETTEN MEHDİLİĞE UZANMAK TESADÜF DEĞİL
FETÖ yalnızca bu sürecin, yani devletin dincileşmesinin, siyasal İslamın etkisi altına girmesinin ortaya çıkardığı bir sonuç…
Fettullah Gülen’in 12 Eylül darbesi sonrası yayınlanan “yakalanacaklar listesinde” yer aldığını, Bursa’da gözaltına alındığını ancak gözaltına alan askerlerin “bu kadar komünistle uğraşıyoruz, bir de masum Müslümanlarla uğraşmanın anlamı yok” diyerek kendisini serbest bıraktığını, 6 yıl elini kolunu sallayarak dolaştığını ve bunu bir “keramet” olarak sunduğunu, bu “keramet”in sonraki yıllarda “Mehdi”liğe uzandığını, 1986 yılında Özal’ın yönlendirmesiyle Burdur’da “teslim olduğu” ve bir gün sonra İzmir Sıkıyönetim Komutanlığı’nca serbest bırakıldığını, 1980’lerde önce Özal’ın, sonra Demirel’in, sonrasında Ecevit’in de desteğini aldığını, yurtdışında örgütlenmesinin önünün açıldığını, dönemin Dışişleri Bakanı Abdullah Gül’ün 2003’te bütün büyükelçiliklere “Gülen cemaati ile temas ve işbirliği” talimatı verdiğini, Gülen’in 2002’den itibaren AKP iktidarının ortağı olduğunu, “Türkçe Olimpiyatları”na yapılan güzellemeleri ve Erdoğan’ın “ne istediniz de vermedik” dediğini bilmiyor muyuz?