27 Mayıs hep Demokrat Parti mağduriyeti üzerinden anlatılır. Yargılama’nın biçimi, Adnan Menderes’in ve iki arkadaşının idamı haklı olarak bu mağduriyeti güçlendirir. Türkiye sağı da 61 yıldır her fırsatta hep bu mağduriyeti kullanır. Oysa 27 Mayıs bu gerçekliğin yanı sıra, “başka bir mağduriyet” daha yaratmış ve asıl olarak CHP’nin tek başına iktidarının da önünü kesmiştir.
Nasıl mı?
27 Mayıs 1960, Türkiye Cumhuriyeti tarihinde “ihtilal” veya “devrim” diye anılsa da bir askeri darbeydi. Sonraları diğer bütün askeri ve sivil darbe ve darbe girişimlerinde sıklıkla duyacağımız gibi “Milli Birlik Komitesi” ilk açıklamasında, “ülkede kardeş kavgasını engellemek için yönetime el koyduklarını” belirtirken, “NATO’ya ve CENTO’ya bağlı olduklarını” da özenle açıklamayı ihmal etmiyorlardı…
27 Mayıs darbesi, 1957’de milletvekili çoğunluğuna rağmen, oransal çoğunluğu kaybeden DP’ye karşı yükselen demokratik muhalefetin de fiili olarak önünü kesti.
1957 seçimlerinde DP 1954 seçimlerine göre yaklaşık yüzde 10 kaybederek yüzde 47, CHP ise yüzde 6,3 oy kazanarak yüzde 41 alırken, aradaki oy farkı sadece 625 bindir…
1957 seçimlerinde Cumhuriyetçi Millet Partisi’nin aldığı oy oranı yüzde 6,5, Hürriyet Partisi’nin aldığı oy oranı ise yüzde 3,5’dur. DP’den daha fazla oy alan muhalefet partileri (CHP, CMP, HP), buna rağmen seçim sisteminden dolayı milletvekillerinin yalnızca üçte birini kazanabildiği için iktidar olamamıştır. Seçimde yüzde 47 oy alan DP, 610 sandalyeli parlamentonun yüzde 70’ini (424 milletvekili) kazanmıştır!